Consument betaalt graag voor informatie varkensvlees

Consumenten willen weten waar het varkensvlees vandaan komt en vooral hoe de varkens worden gehouden en hoe gezond ze zijn. Ze hebben daar 13 cent per kilo varkensvlees voor over. Het wil niet zeggen dat ze ook direct online informatie gaan opzoeken over de individuele varkenshouders. De info kan het beste op het product zelf staan.

Het onderzoek is uitgevoerd door Wageningen Economic Research onder consumenten in Nederland, Duitsland en het Verenigd Koninkrijk. Bij het onderzoek is uitgegaan van de producten gehakt, ribkarbonade en varkenshaas. Consumenten in alle drie de landen willen ongeveer 13 cent per kilo extra betalen. Wel willen Duitsers en Britten iets minder betalen voor vlees afkomstig uit Nederland. De extra 13 cent is ongeveer gelijk aan de extra kosten die nodig zijn om te kunnen garanderen dat de herkomst van het vlees ook terug te traceren is naar de individuele bedrijven.

Winkelimago speelt rol

Voor de Nederlandse consument verhoogt het winkelimago en een logo op de verpakking de bereidheid om extra te betalen voor gehakt. Vindt de consument van zichzelf dat hij prijsbewust inkoopt, dan verlaagt dat de bereidheid om extra te betalen voor gehakt met herkomstaanduiding.

Gezondheid en dierenwelzijn

Consumenten willen vooral informatie over dierenwelzijn en gezondheid. Daarbij  noemt 40 procent van de consumenten ‘gebruik van antibiotica’ en 39 procent van de consumenten ‘bewegingsruimte’. Daarna volgen ‘hygiëne slachterij’ (33 procent), ‘mogelijkheid tot uitloop naar buiten’ (30 procent), ‘slachtmethode’ (29 procent) en ‘prijs/betaling boeren’ (24 procent van de consumenten vindt dit belangrijk). Slechts 3 tot 4 procent van de consumenten vindt ‘ligging gebouwen ten opzichte van bebouwde kom’, ‘circulaire kringloop’ en ‘aanwezigheid van plannen/vergunningen ten behoeve van bedrijfsuitbreiding’ van belang.

Vermeerderingsbedrijven

Gemiddeld willen de mensen het meeste weten over de schakel vermeerderingsbedrijven. Die schakel krijgt 27 van de 100 punten die er zijn te verdelen. Daarna volgen de supermarkt en de slager (21 punten), de vleesvarkensbedrijven (20 punten), de slachterij (18 punten). Het transport is met 17 punten het minst interessant voor de consument.

Ook al is de optie er om via internet of een app informatie op te zoeken, dat wil nog niet zeggen dat de consument hier ook massaal gebruik van gaat maken. Het liefst verkrijgt de consument de informatie via het etiket op het product, daarna volgen open dagen of een bezoek aan zichtstallen. Vervolgens komen geschreven informatie via internet en geschreven informatie via de supermarkt of slager. Informatie opzoeken via een app staat op de laatste plaats.