Daten met activist

Exact een week geleden was het Valentijnsdag. Zelf heb ik niet zoveel met de vercommercialisering van die dag: ik vind het belangrijk om élke dag stil te staan bij je geliefde. Toch zal ik Valentijnsdag 2019 niet snel vergeten. Want het programma Nieuwsuur besteedde aandacht aan pluimveehouders Hugo en Rianne Bens die een activist van Animal Rights hadden uitgenodigd op hun kippenbedrijf. Alhoewel ik het ongemak toch een beetje door de tv heen kon voelen, meen ik een respectvol gesprek te hebben gezien.

Dat in tegenstelling tot wat er in Biezenmortel is gebeurd. Een familie die naast een vreselijk drama ook nog eens het mikpunt van activisten wordt. Ik snap zoiets niet en wil dat ook niet snappen.

Boeren zijn van levensbelang voor onze maatschappij. Of het nou gaat om een akkerbouwer, een varkenshouder of om alle mensen om de boer heen. Wij zorgen met elkaar voor gezonde en lekkere voeding. En dat is hard werken, keuzes maken en vrijwel nooit 'de gemakkelijkste weg kiezen’. Alleen lijkt het erop dat de maatschappij dat niet helemaal - of beter gezegd helemaal niet - begrijpt. Daaraan dacht ik toen ik de interviews hoorde met de jongeren die in Den Haag demonstreerden voor het klimaat. Goed dat ze zich druk maken over hun toekomst, dacht ik nog. Maar wat bleek… Veel jongeren vinden het klimaat erg belangrijk, maar de consequenties die het voor henzelf zou moeten hebben (minder vakanties, bewust consumentisme, et cetera), daar had een groot deel van hen toch niet zo’n boodschap aan.

En dat is denk ik nét het punt waar we als maatschappij en in de varkenshouderij tegenaan lopen. Het is makkelijk iets over een ander te vinden, maar het is moeilijk jezelf te veranderen. We kunnen een voorbeeld nemen aan die dappere pluimveehouders en zouden telkens iedereen die een mening heeft over de varkenshouderij uit moeten nodigen voor een gesprek. Laten we er samen voor zorgen dat 'bekend' ook 'bemind’ gaat betekenen.

Manon Houben
Varkensdierenarts