Verrijkt hok vergt juiste tijd vasten

Dripverlies en PSE-vlees zijn ongewenste effecten die kunnen optreden na het slachten. PSE staat voor pale, soft, exudative, ofwel bleek, zacht, vochtig vlees. Bij dit vlees treedt meer dripverlies op. Dripverlies lijdt tot verlies aan gewicht en toont niet mooi in de verpakking. Ook het bleke zachte vlees is minder gewenst in de verwerking en de verpakking.

Verbetering van het welzijn van de vleesvarkens pakt op veel punten beter uit. Bij deze varkens zijn er minder verliezen door uitval of verwondingen tijdens het transport. Wel zijn deze varkens gevoeliger voor PSE-vlees. Ze hebben een hogere reserve aan energie waardoor er meer melkzuur kan worden gevormd door de stress rondom transport en slachten. Daardoor is er meer risico op het optreden van PSE-vlees.

Conventioneel en verrijkt vergeleken

In het Canadese onderzoek is nu het effect van de duur van vasten voor slachten op het optreden van PSE-vlees en dripverlies onderzocht. Daarbij is een vergelijking gemaakt tussen conventioneel gehuisveste varkens: gedeeltelijk roostervloer met 0,74 vierkante meter per varken in de eerste tien weken en 0,84 vierkante meter in de laatste weken, tegenover verrijkte huisvesting: 1,3 vierkante meter per varken en stro op de vloer.

Daarbij vastten de conventioneel gehuisveste varkens 16 uur voor slachten. Bij de verrijkt gehuisveste varkens werd 16, 20 en 32 uur vasten toegepast. De verrijkt gehuisveste varkens werden daarbij overgebracht naar een afleverafdeling en hadden geen stro meer tot hun beschikking. De duur van vasten was de totale tijd op het varkensbedrijf, transport en wachttijd op de slachterij.

Rustiger bij verrijkte huisvesting

De verrijkt gehuisveste varkens waren rustiger tijdens het verplaatsen en laden op de vrachtwagens. Ze draaiden minder vaak om, liepen minder vaak achterwaarts, stopten minder en schreeuwden minder. Het laden van de varkens ging daardoor sneller.

Bij 32 uur vasten was het gedrag wel wat weer wat minder dan bij 16 of 24 uur vasten. In de wachtstal van de slachterij waren er nauwelijks verschillen. Alleen de varkens die 32 uur hadden gevast, waren onrustiger en vochten wat meer.

Betere prestaties

De varkens in de verrijkte omgeving groeiden in dit onderzoek meer dan de varkens in de conventionele stal. Met name van week 6 tot 10 en van week 10 tot 12 is dat verschil duidelijk. In week 6 tot 10 groeiden de varkens in de conventionele huisvesting 1,11 kilo per dag tegenover 1,16 tot 1,18 kilo per dag bij de verrijkte huisvesting.

De laatste twee weken speelde ruimtegebrek de conventioneel gehuisveste varkens parten: ze groeiden nog 1,01 kilo per dag, terwijl de verrijkte varkens flink doorgroeiden met 1,16 tot 1,20 kilo per dag.

Bij slachten waren de verrijkte varkens dan ook zwaarder, maar hadden wel meer spek aangezet: 18,2 millimeter voor de conventioneel gehuisveste dieren tegenover 19,8 tot 22,6 millimeter voor de verrijkte huisvesting. De spierdikten verschilden iets: 66,7 millimeter conventioneel tegenover 62,8 tot 70,1 millimeter verrijkt.

Minder PSE-vlees

Qua vleeskwaliteit pakte het vasten voor 16 of 24 uur tot slacht het beste uit. Er is dan minder PSE-vlees dan bij de conventioneel gehuisveste varkens. De betere resultaten zijn volgens de onderzoekers te verklaren, doordat de varkens voor het slachten weinig stress hebben ervaren, doordat ze rustig blijven tijdens het opdrijven en transport.

Daarbij telt ook mee dat het transport en de wachttijd op de slachterij vrij kort waren. Te lang vasten, dat wil zegen 32 uur, is dan wel weer een nadeel omdat de varkens hierdoor onrustiger worden en wel meer stress ervaren.