Chapeau jongedames

In veel gevallen gebeurt dat met pijn in het boerenhart. Leeftijd, gebrek aan perspectief en/of het niet hebben van een opvolger nopen hen die definitieve stap te zetten. Maar, een nieuwe toekomst lonkt.
Sanering biedt kansen voor de blijvers. De sectorkrimp op minder gunstige locaties levert een flinke bijdrage aan het verbeteren van de kwaliteit van de leefomgeving in de regio’s Zuid en Oost. Hopelijk wordt dat ook zo ervaren en vergroot dat het maatschappelijk draagvlak voor de varkenshouderij.

Daarnaast veroorzaakt krimp extra dynamiek in de varkensvleesproductieketen. Elke partij die mee wil blijven doen, moet in blijven spelen op het veranderende speelveld. Dat gaat spanningen en verliezers opleveren, maar leidt ongetwijfeld ook tot nieuw elan en creatieve oplossingen.

Ondertussen gaan toekomstgerichte ondernemers door met het ontwikkelen van hun bedrijven. Ze hebben vertrouwen in de toekomst en investeren in het toekomstproof worden. Energieneutraal worden, hun varkens en medewerkers jaarrond een aangenaam stalklimaat bezorgen, et cetera.

Of zeugenhouders die minder of niet afhankelijk meer willen zijn van de onzekere afzetmarkt van biggen. Zij nemen gunstig gelegen locaties met vleesvarkens over en investeren fors in modernisering. Een upgrade. Eigenlijk iets om trots op te zijn. Om breeduit over te vertellen en te laten zien. Niet alleen aan vakgenoten en buren, maar aan de hele wereld.
Helaas is dit wensbeeld geen dagelijkse praktijk. Ondernemers zijn kopschuw. Een facelift van varkensbedrijven gaat vrijwel altijd gepaard met uitbreiding van het aantal varkens. Een kwaliteitsimpuls in combinatie met opschaling wordt in de huidige maatschappij niet gewaardeerd.

Gelukkig laat een nieuwe generatie varkenshouders en varkensdierenartsen zich niet weerhouden het stokje over te nemen. Ze durven zich te laten zien en horen, zoals de dappere en vakkundige zussen Verhoijsen. Chapeau jongedames.

Jos Thelosen Varkensredacteur