Makelaar/taxateur Van der Vleuten: 'Lekker in vrijheid werken'

Het op-de-bank-metgesprek met Maarten van der Vleuten vindt plaats op het kantoor in Aarle-Rixtel in een voormalig bankgebouw. Na een coronaproof welkom laat hij twee koppen krachtige koffie bezorgen, terwijl hij op zijn praatstoel gaat zitten. 'Ik kan goed luisteren, maar ik praat ook graag', zegt de in Gemert wonende Brabander. 'Ik ben geboren en getogen op een veehouderij in Veghel. Vanaf onze boerderij met varkens en koeien keken we uit op de voerfabriek van de CHV.'

Binnen enkele minuten snijdt Van der Vleuten verschillende onderwerpen aan. Zo is hij dit jaar 25 jaar in dienst bij Van den Berk & Kerkhof Makelaars en Taxateurs. In 1996 gestart bij Kerkhof Makelaarskantoor in Sint-Oedenrode dat twee jaar later samenging met Makelaarskantoor Van den Berk in Aarle-Rixtel. 'De tijd vliegt, zeker als je het beroep hebt dat je op je lijf is geschreven', zegt Van der Vleuten.

Vakidioot

'Ik ben vakidioot, een mensenmens die graag de boer op gaat en in vertrouwen en vrijheid werkt. Het vak taxateur/makelaar is hard werken. Je moet boeren en het boerenleven snappen, een goed netwerk hebben, jezelf overal laten zien, de marktontwikkelingen op de voet volgen en je kennis continu bijspijkeren. Het is een must om meer te weten dan degene die tegenover je zit.'

Parallellen tussen de ontwikkelingen in de primaire sectoren en agrarische makelaardij en taxatie, ziet Van der Vleuten duidelijk. 'Afgelopen decennia heeft een kaalslag in het aantal bedrijven plaatsgevonden en is de regeldruk flink toegenomen. Tussen grootschalige productie en werken met vreemd personeel en nicheproductie zitten nauwelijks nog bedrijven', stelt hij. 'Vergrijzing en gebrek aan opvolging spelen eveneens in onze sector. Wie bij de koplopers zit, heeft de beste toekomstkansen.'

Saneringsregeling

Van der Vleuten vindt de randvoorwaarden van de Subsidieregeling sanering varkenshouderijen waanzin. 'Prachtige toekomstbestendige bedrijven met vrij nieuwe gebouwen op gunstige locaties worden voor hoge bedragen opgekocht, terwijl de milieuwinst daarvan beperkt is. De overheid had ook een leeftijdscriterium voor stallen op moeten nemen. Bovendien doet de varkenssector het al zo goed. Toch lijken zelfs luchtwassers die 95 procent van de ammoniakuitstoot wegvangen, nog niet voldoende te zijn.'

Taxeren van agrarische objecten is een onafhankelijke waardepeiling. 'Maar als makelaar ben je altijd subjectiever. Dan moet je de markt door en door kennen en objecten zo goed mogelijk aan de man weten te brengen', benadrukt de makelaar/taxateur. 'Als daar wijzigingen in functie voor nodig zijn, boor ik mijn netwerk van vergunningsspecialisten aan om dat voor elkaar te krijgen.'

Zijn rol is door de jaren heen flink veranderd. In het begin van zijn carrière verkocht Van der Vleuten tientallen varkensbedrijven per jaar, in 2020 drie. 'Vroeger waren het bedrijven met honderd zeugen en nu met acht- tot tienduizend vleesvarkens', verduidelijkt hij. 'In de hele agrarische sector gaat het om grotere en kostbaardere projecten en het gaat er steeds zakelijker aan toe.'

Een kei op zijn vakgebied

Dat de Brabander een kei op zijn vakgebied is, bewijzen de verschillende titels achter zijn naam: MRICS REV RT RRV. Het behalen van het kwaliteitslabel MRICS, de erkenning om de meest complexe objecten op agrarisch gebied te mogen taxeren, gebeurde naast een volle werkagenda en een gezinsleven met vrouw en drie dochters.

'Na het inleveren van een taxatie en een korte presentatie werd ik uitgehoord door een jury van professoren. Die toetsten me op inhoud, kritisch hoogstaand kennisniveau en ethisch verantwoord handelen', zegt Van der Vleuten. 'Dan is een spervuur aan vragen over vastgoed en regelgeving van een uur echt lang. Maar ik kan me nu wel mooi onderscheiden met die accreditatie.'

Toeval

Toch is het min of meer toeval dat Van der Vleuten zijn beroepsbestemming heeft gevonden. Na het vwo had hij het liefst geschiedenis gestudeerd. Maar hij werd gewaarschuwd voor gebrek aan baanperspectief en ging de economische kant op. Na de propedeuse aan de heao in Eindhoven moest hij kiezen. 'Drie van mijn vier studievrienden gingen de makelaardijkant op. Ik wilde met hen op blijven trekken. Toen ik werd gevraagd om in het agrarisch vastgoed te duiken, is de bal gaan rollen. Ik heb het mooiste beroep dat ik me kan wensen.'