'Met het hoofd in de wolken'

Opvallend was wel dat prijzen van bijvoorbeeld landbouwproducten zoals melk en eieren veel strakker de weg omhoog vonden. Daar zag je al snel na het uitbreken van de oorlog in de Oekraïne continu scherpe correcties naar boven. Na een korte opleving stokten onze opbrengsten ten opzichte van flink doorstijgende (voer)kosten. Flinke voorraden in vrieshuizen en een veel te hoge zelfvoorzieningsgraad van varkensvlees in Europa zijn mijn inziens hieraan debet.

De varkensmarkt is lui geworden. Handelaren en inkopers van varkens zie je al jaren niet meer op het erf. Enkele maanden geleden zagen we de eerste tekenen van herstel toen Duitsland en Spanje aan onze biggen begonnen te trekken. Duitse stoppers en de Spaanse PRRS-problematiek zorgden voor een flinke extra vraag.

De vleesprijzen gingen schoorvoetend mee omhoog, maar toen de Duitsers ook nog onze vleesvarkens gingen kopen was het hek van de dam. Enkele duizenden vleesvarkens extra gaan nu wekelijks naar Duitse slachterijen, veelal vlak over de grens. Bang voor onderbezetting moeten Nederlandse slachterijen wel flink meer gaan betalen. Ze geven aan dat de markt de prijsverhogingen niet kan absorberen, maar dat geldt natuurlijk voor elke slachterij in Europa.

De markt wordt bepaald door vraag en aanbod. Dat laatste vergeten wij varkenshouders nogal eens. Het beter aansluiten van ons aanbod op de vraag zal voor iedereen beter zijn. Maar dan moeten we meer samenwerken collega's! Zeker als we maatschappelijke opgaven zoals stikstof, CO2 en welzijn betaald willen krijgen. De kick-off van Holland Varken tijdens onze ALV in maart kan hiervoor als een mooi vertrekpunt dienen.

Naast een goede vleesprijs zijn de grondstoffen naar beneden gecorrigeerd. Het heeft lang geduurd, maar tarwe lijkt toch definitief door de 300 euro per ton te zijn gegaan. Hopelijk gaat hier richting het oogstseizoen nog wat vanaf. Ik ben er niet gerust op. Poetin lijkt in zijn eigen val te zijn gelopen en een kat in het nauw maakt rare sprongen.

Energieprijzen zijn ook in een rustiger vaarwater gekomen. Gelukkig, want diverse leden hebben hier slapeloze nachten van gehad. Daar tegenover was er groep die hun kostprijs verder zagen zakken. En alles wat er tussenin zit. Lastig om hier als POV de goede dingen te doen.

Hoge energieprijzen hadden ook effect op de mestmarkt. Positief ten aanzien van de vraag naar (dunne) varkensmest maar ook negatief voor de verwerkingskosten van de dikkere mest. De vele investeringen die we als varkenshouders in zonnepanelen, warmtepompen et cetera hebben gedaan, werpen in ieder geval de vruchten af. Maar in de rest van onze keten moeten ook nog stappen gezet worden, zodat niet alleen de varkenshouders energieneutraal worden. We zijn vanuit CoViVa aan het kijken of hier afspraken over gemaakt kunnen worden in belang van een sterke varkensketen.

Al met al mogen we momenteel niet klagen. Dat hebben we ook dik verdiend. Laten we ervan genieten, want misschien is op 16 maart de feestvreugde alweer voorbij. De uitslag van de provinciale verkiezingen zijn dan bekend. Niet elke Nederlander zal op boer minnende partijen zoals de BBB of het CDA gestemd hebben. De VVD zal kort voor de verkiezingen zijn enige troef die ze hebben inzetten: de bijna ideale schoonzoon Mark. Kort van geheugen maar verder een innemend karakter en ogenschijnlijk oprechte interesse in het leven van ons.

Hij zal de radiospotjes vullen en de nodige bezoekjes op het platteland brengen. Het resultaat zal een prima verkiezingsuitslag zijn voor deze partij. In veel provincies gaan ze een (grote) rol van betekenis spelen en dan breken er voor de landbouw weer onzekere tijden aan. Want de VVD lag vroeger steevast aan de rechterkant van het bed en vond het CDA aan haar linkerzijde op het midden. Maar de laatste jaren ligt de VVD steeds vaker zelf in het midden en zelfs de linkerkant blijkt voor hen lekker te liggen. Alleen met de PVV en Forum willen ze niet naar bed en zijn dus bij voorbaat verloren landbouwstemmen.

Voor de veehouders niet erg want deze populistische partijen stemmen op welzijnsthema's continu met PvdD en combinatie GL/PvdA mee. Ook JA21 heeft hier een handje van. Geen enkele nuance is er bij deze onderwerpen mogelijk. Hoe goed je als sectoren ook je best doet, ze willen niet zien wat we allemaal al doen en het is nooit genoeg. Ook zal het belangrijk worden of de zogenaamde fusie GL/PvdA op extra zetels kan rekenen of juist niet.

Het zou me niet verbazen wanneer de klassieke PvdA stemmer bij een andere partij zijn kruisje zet. Kortom, het worden spannende verkiezingen. Voor de landbouw, dus ook voor de varkenshouderij, zijn provincies zeker zo belangrijk of misschien wel belangrijker dan Den Haag.

Hopelijk gaan de partijen waar we als varkenshouderij en POV steun van ervaren het goed doen en kunnen we de lijntjes met de politiek kort houden en verder bouwen aan onze mooie sector. Zelf ben ik eruit en gaat mijn stem naar een strijdbare vrouw. Maar ik merk tijdens vergaderingen maar ook op de beurs in Den Bosch dat veel boeren nog twijfelen.

Het is ook lastig; stem je met je verstand of met je hart. We hebben nog even de tijd om met elkaar en de partijen in discussie te gaan. Ik hoop op een stevige campagne, waar partijen de stemmen gaan halen waar ze gehaald moeten worden. Dan lopen we na de verkiezingen nog veel langer met ons hoofd in de wolken.

Eric Stiphout
Vicevoorzitter Dagelijks Bestuur POV