'Luxeprobleem van uiers en tepels?'

Dat kijken naar tepelvormen snap ik wel. Al voor de kleuterschool leren we al te sorteren en vormen en kleuren te herkennen door bijvoorbeeld blokjes in de juiste gaatjes te stoppen. De mens vindt het heerlijk als zaken op grootte en vorm bijeen liggen. Ook dat zie ik terug in het management op veel varkensbedrijven.

Maar is dat sorteren en de biggen aanpassen aan de spenen echt nodig? Ja en nee. Het is zeker goed om bij het samenstellen van tomen te kijken naar de variatie in gewicht. Het blijkt namelijk dat lichte biggen het gemiddeld minder goed doen als ze veel competitie hebben van zware biggen. Daarentegen doen ze het gemiddeld beter als ze samen met andere lichte biggen aan de uier liggen. Dus de kleintjes een beetje bij elkaar houden of brengen is goed.

Maar is het ook goed om deze lichtgewichten bij de gelten te leggen? Nee, dat is niet goed. Uit onderzoek is gebleken dat kleine biggen de beste kans en de hoogste groei hebben als ze bij een oudereworpszeug – derde tot vijfde worp – aan de uier worden gelegd. Dit heeft waarschijnlijk te maken met de moedereigenschappen van de zeug, maar ook omdat de uier al een paar keer goed melk heeft geproduceerd. Daarnaast is de afweer van de zeug beter op de bedrijfsomstandigheden afgestemd dan die van een gelt. Ook dit is een belangrijke reden om de lichtere biggen juist niet bij een gelt te leggen, hoe tegennatuurlijk het ook voelt.

Eigenlijk is het een luxeprobleem, zoveel verschillende uiers en soorten tepels bij onze varkens. De meeste andere diersoorten en ook de mens heeft die luxe niet. Het zou wat zijn als op de kraamafdeling de verpleegsters bij elke vrouw even de borsten kwamen checken en dan vervolgens de kinderen verdeelden op het gewicht en de maat van de borsten en de tepels. Dat vinden we raar. Dus heb vertrouwen in de moedereigenschappen van de oudereworpszeugen en voorkom te veel onnodig overleggen.

Manon Houben
Varkensdierenarts