'Van dreun naar perspectief'

Toch leidde dat in sommige gevallen tot een enorme verrassing. Ik was toevallig bij een varkenshouder op de dag dat hij van zijn adviseur te horen kreeg dat zijn bedrijf als piekbelaster te boek stond. Het moment dat hij mij dat vertelde, schoten de tranen in zijn ogen. Volgens mij trok een film in gedachten aan hem voorbij. De dag dat hij met zijn gezin naar deze ruime locatie verkaste. Het keurig georganiseerde op de toekomst gerichte varkensbedrijf dat ze hier hadden opgebouwd, met lonkende perspectieven en een opvolger die al volop meedraait op het bedrijf.

Concrete plannen voor verdere bedrijfsontwikkeling liggen al op de plank. Het piekbelastersbrandmerk zal nieuwbouwplannen vrijwel zeker dwarsbomen. Het is een bittere pil voor de varkenshouder, ook al zal het zijn tijd wel duren. Het voelde voor hem alsof de varkens nu al, gedwongen door de overheid, het bedrijf moesten verlaten.

En toen het woord 'ruimen' viel, brak hij bijna. Zichtbaar werden pijnlijke littekens. In de periode rond 1997 en 1998 hield klassieke varkenspest flink huis. Bij een besmetting op zijn bedrijf werd de regie hem uit handen genomen en werden de varkens geruimd. Dat gevoel van machteloosheid herkent hij nog tot op de dag van vandaag. Wat een dreun moet het zijn als een van de kleinere van de 160 Natura 2000-gebieden toch onverwacht dichtbij blijkt te liggen. Een omslag in denken en doen is nodig. En veel kracht en boerenwijsheid.

Maar wat te denken ook van de impact van het 'natuurreservaatje' Abdij Lilbosch & voormalig Klooster Mariahoop voor boeren in die omgeving. Ook al is dat gebiedje niet stikstofgevoelig, toch vind ik het knap dat het hart van het Livar-concept juist in die omgeving begon te kloppen. Vernieuwing, verbinding tussen mens, dier, omgeving en de aarde en goede zorg voor varkens worden gecombineerd met de productie van smaakvol varkensvlees. Met concrete plannen ontwikkelt dit concept zich verder.

Jos Thelosen
Varkensredacteur