'Briefje aan Femke'

Het wordt volgens mij een enorme klus voor je om alle problemen die er in Nederland zijn aan te pakken, op en neer te reizen naar Brussel, te werken aan meer begrip voor Nederlandse boeren en daarnaast een groot gezin te managen. Dus sterkte en leer vooral ook snel vaak genoeg nee te zeggen en goed voor jezelf te zorgen.

Maar terug naar de inhoud. Ik verwacht dat je deze dagen al druk bezig bent met het inlezen in verschillende dossiers. Daarom wil ik van de gelegenheid gebruikmaken om nog een klein puntje aan deze dossiers toe te voegen.

Om te beginnen vind ik het een goed plan om voedselzekerheid toe te voegen aan de naam van je ministerie. Daarmee vang je hopelijk de maatschappelijke waardering voor het vak voedselproducent. Nu mijn zorg: voor voedselzekerheid heb je boeren nodig. Daar zijn we het vast over eens. Maar je hebt ook dierenartsen nodig. Deze experts op de veehouderijen zorgen voor de diergezondheid, het dierenwelzijn en voedselveiligheid.

Daar zit mijn punt van zorg. Vooral in de veehouderij is er een tekort aan dierenartsen. Nog erger, er komen er veel te weinig bij. Er is minimale animo om nog varkens- of pluimveedierenarts te worden. Dat betekent dat er mogelijk een tekort kan ontstaan naar diergeneeskundige zorg op het boerenerf.

In Frankrijk hadden ze dat probleem al eerder. Daar leiden ze nu structureel meer dierenartsen op. Dat zou in Nederland ook een optie kunnen zijn, maar dan moet er ook worden nagedacht om studenten te werven die zich willen inzetten voor die voedselzekerheid. Want het gros wil alleen maar honden en katten beter maken.

We moeten er dus voor zorgen dat het vak varkensdierenarts en de opleiding bij de faculteit diergeneeskunde interessant en kwalitatief goed zijn. Alleen op die manier krijgen en houden we de goede mensen in de sector. Dat vraagt ook nog wel wat werk en aanpassingen aan het systeem.

Dus nogmaals succes en ik volg je met veel interesse.

Manon Houben
Varkensdierenarts