'Blij met de juiste antibioticakeuze'

En wat gebeurt er in zo'n stressperiode? Mijn weerstandsniveau zakte en miniscule boosaardige organismen zagen hun kans schoon. Mijn fitheid nam zienderogen af. Het uitwerken van de interessante interviews op basis van mijn aantekeningen lukte mij op wilskracht. Sorry, maar ze waren niet top.

Uiteindelijk zorgden de koloniserende bacteriën voor hoge koorts. Ik voelde mij hondsberoerd. Weg eet- en drinklust, iets wat mij vreemd is. En bij het aflezen van de temperatuurmeter ging mijn alarmbel rinkelen. Ik belde de huisartsenpraktijk. De afspraak kon gelukkig binnen een paar uur plaatsvinden.

Oei, u bent zwaar ziek, constateerde mijn huisarts na een kort onderzoek. De diagnose werd gesteld, een monster opgestuurd en een recept voor het meest voor de hand liggende antibioticum uitgeschreven. Lees de bijsluiter goed en neem contact op als u iets merkt van eventuele bijwerkingen, benadrukt de gezondheidsexpert. Dat zal wel loslopen, dacht ik. Ik wilde zo snel mogelijk naar de apotheek om de eerste tablet in te kunnen nemen. Dat is immers de eerste stap op weg naar herstel.

Helaas merkte ik al snel dat bepaalde medicijnwerkingen niet goed aanvoelden. Dus heb ik even ruggespraak gehouden met de huisarts. Die adviseerde om meteen met de kuur te stoppen en schreef een nieuw recept uit. Met de 'oude' medicijnen op zak opnieuw naar de apotheek.

Van de dienstdoende apotheker kreeg ik een pillenlading mee voor twee weken. Die bedankte mij voor de netjes teruggegeven antibiotica. 'Toch wordt alles vernietigd wat buiten de deur is geweest. Helaas is dat de wet waar we ons aan moeten houden.'

Gelukkig sloegen de nieuwe antibiotica direct goed aan. Een paar dagen later bevestigde de huisarts dat bepaalde boosdoeners waren aangetroffen in het op kweek gezette monster en dat die kiemen gevoelig waren voor het middel dat ik slikte. Uiteindelijk is de vakantie er gelukkig toch nog van gekomen. Moraal van mijn relaas: de juiste antibioticakeuze is cruciaal.

Jos Thelosen
Varkensredacteur