'Bassie en Adriaan bij de krulstaarten in Italië'

Wat heb je daar nou aan als varkenshouder? Dat is precies de vraag die wij moeten beantwoorden. Dat is ook de reden dat ik intussen twee keer varkens met krulstaarten heb beoordeeld in Italië, samen met mijn collega Thomas Wijnands, onze Farm Health Coach. Waarom hebben wij dit in Italië gedaan? Wij willen immers dat onze Nederlandse varkenshouders er ook iets aan hebben.

De redenen zijn als volgt:
1. In Italië is het eerste slachthuis waar de robot is geïnstalleerd. Enkele andere EU-landen volgen pas later. Wij moeten in het voortraject aan de slag gaan om de omstandigheden die het resultaat beïnvloeden in beeld te brengen.

2. Je moet dit ergens doen waar al varkens met lange staarten worden gehouden. Want een rapport met staartlengte van allemaal gecoupeerde varkens geeft een stuk minder informatie. In Italië (Lombardije) is regelgeving gekomen die bedrijven voortvarend laat voorsorteren op 2030. Ze moeten daar verplicht minimaal 15 procent van de varkens houden met lange staarten en ze moeten opschalen naar 30 procent en zo verder, tenzij ze kunnen aantonen dat er grote problemen zijn.

Wij hebben biggen van twee zeugenbedrijven met verschillende omstandigheden gevolgd. We zijn begonnen met de bedrijfsomstandigheden en de status van de biggen in de eerste levensweek in beeld te brengen. We hebben een groep biggen geïdentificeerd met digitale oormerken. Bij ons meest recente bezoek waren deze biggen gespeend, die van het ene bedrijf op stro, die van het andere bedrijf op beton. Over enkele maanden komt de informatie van de robot beschikbaar. We hopen veel te leren van dit traject en dat deze informatie van nut is voor varkenshouders in diverse landen en omstandigheden.

Maar wat doen die Bassie en Adriaan nou in de titel? Af en toe beleven we wat avonturen. Zoals bijvoorbeeld bij het opsturen van monsters naar Nederland. Gelukkig had ik vanwege de vakantieperiode mijn middelste zoon meegenomen als assistent. Bij het afleverpunt op het vliegveld van Milaan kregen we nogal een vragenvuur over wat er in onze doos zat, hoewel we deze minutieus hadden voorbereid met handelsdocumenten, ijs, de benodigde stickers et cetera. De situatie werd pas helder, toen mijn zoon een varkensgeluid ging nadoen. Toen we dit thuis vertelden, zei mijn oudste zoon: 'Dit lijkt wel een aflevering van Bassie en Adriaan met een clown en een acrobaat.'

Karien Koenders
Dierenarts en adviseur gezondheidsprogramma's en veterinair manager van laboratorium Merefelt