Risico’s in de varkenshouderij nemen toe

De risico’s in de varkenshouderij zullen toe gaan nemen, zegt Kees Maas, eigenaar van DCA Marketconsultantcy  & Riskmanagement. Prijsrisico’s en politieke risico’s gaan zwaarder wegen. Maar ook ziektes zoals de dreigende Afrikaanse Varkenspest verhogen het risicoprofiel van varkensbedrijven.

Om risico’s te managen van een varkensbedrijf moet je de risico’s kennen. Wat zijn de kansen op een ‘calamiteit’ en wat zijn de gevolgen voor de cashflow of continuïteit van het bedrijf. “Zo is de kans op een stalbrand laag, maar de gevolgen van zo’n calamiteit voor de bedrijfscontinuïteit zijn enorm”, licht Maas toe. “Maar ook de politieke risico’s worden groter: krijg je nog wel die vergunning voor jouw locatie en de publieke opinie bepaalt ook steeds meer de ontwikkelkansen in de varkenssector.”

Maar het meest bepalende risico voor varkensbedrijven is die van de opbrengstprijs. Omdat de Nederlandse varkenshouderij productie gedreven is, de hokken worden jaarrond volgehouden waardoor biggen of vleesvarkens onder de kostprijs verkocht moeten worden. “Of een keer in de zes jaar onder kostprijs wordt geproduceerd of een keer in de drie jaar, dat scheelt veel in de maatregelen die een ondernemer moet nemen”, vertelt Maas. “Met de toenemende schaalgrootte gaat het dan meteen om enorme bedragen. Overkomt een jonge ondernemer met een topfinanciering zoiets dan heeft dat veel meer impact, dan bij een oudere varkenshouder die amper schulden heeft.”

Volatieler

Maas verwacht dat die ‘onder kostprijsperiodes’ vaker op gaan treden. Markten worden volatieler onder meer door klimaatsveranderingen, veranderende routes van grondstofstromen door grenssluitingen en de grotere afhankelijkheid van de wereldmarkt als afzetgebied van varkensvlees. “De mondiale handelspolitiek kan een belangrijke impact hebben op markt. Bij een grenssluiting duurt het bijvoorbeeld 3 jaar voordat de afzetmarkten weer in balans zijn”, weet Maas. “Het draait echt niet allemaal om Nederland.”

Nederland is continu bezig om de productie op een maximaal peil te houden. “Ongeacht de prijs die wij voor de producten krijgen. Dat is dom”, stelt Maas. “Bovendien moeten we niet denken dat wij die 10 miljard mensen wereldwijd gaan voeden. Als voedselprijzen stijgen geeft het buitenland gas en dan gaan die landen die hogere voedselproductie makkelijk oplossen: ze kopen kunstmest en zaden en produceren meer grondstoffen voor de productie van onder meer vlees.”

Belastingtip

De uitsmijter van Maas tijdens het Boerenbusiness-seminar in Venray: “Betaal belasting in jaren dat je goed boert. Komen er slechtere jaren, dan is er wat terug te halen.”