Topigs Norsvin maakt in tien jaar grote stappen

Tien jaar geleden zijn het Noorse bedrijf 'Norsvin' en het Nederlandse bedrijf 'Topigs' samengesmolten. Inmiddels is Topigs Norsvin uitgegroeid tot de op een na grootste varkensfokkerijorganisatie wereldwijd en zelfs de grootste varkensfokkerij in boerenhanden. Het doel is het produceren van de beste zeugen en vleesvarkens voor de varkenshouder, vertelt Topigs Norsvin-directeur Jean-Marie van Oort.

Hoe is Topigs Norsvin ontstaan?

'Kort samengevat had Norsvin in die tijd alle wereldwijd beschikbare Z-lijnen intensief getest. Daaruit bleek dat de Topigs Z-lijn het beste scoorde, waarna die in licentie werd gebruikt. Met deze zeug wilde het bedrijf de Amerikaanse markt verder veroveren. Als Topigs wilden we echter ook die markt op. Omdat beide bedrijven in boerenhanden waren en elkaar goed konden aanvullen, is er toen voor gekozen om samen te smelten tot Topigs Norsvin.'

'Een door research & development gedreven varkensfokkerijorganisatie in boerenhanden. Belangrijkste doel is de beste zeugen en vleesvarkens produceren waarmee varkenshouders goede resultaten behalen, die passen bij de vraag uit de markt.'

Wat merken varkenshouders van de keuze om samen te gaan?

'Neem als voorbeeld de TN70-zeug. Dit is een combinatie van de Noorse L-lijn en de Topigs Z-lijn. Een robuuste zeug met goede moedereigenschappen en aanleg voor vleesproductie. Dat is belangrijk, want de zeug zorgt immers voor de helft van de vleesproductie. De groei en voederconversie zijn in de afgelopen tien jaar sterk verbeterd, van 800 gram naar zo'n 1.000 gram groei. Daarbij is een voederconversie van 2,2 in de praktijk haalbaar.'

'Bij de zeugen is en blijft ons streven dat iedere zeug de eigen biggen grootbrengt. Jaarlijks 33 tot 34 eigen biggen per zeug grootbrengen, is inmiddels gebruikelijk.'

Wat is het belang van de Delta-teststations en het forse onderzoeksbudget?

'Door samen te smelten, konden we in Canada ook een Delta-teststation met een CT-scan bouwen. Samen met Delta Noorwegen krijgen we ongelooflijk veel informatie van ieder fokvarken. Dat is nodig, omdat we op steeds meer onderdelen moeten kunnen selecteren. Het is bijvoorbeeld veel te eenvoudig om te zeggen dat we selecteren op het vleespercentage. We gebruiken data over het vleespercentage van ieder onderdeel apart: de rug, de schouder, de ham en de buik.'

En zo gaat dat waarschijnlijk op heel veel eigenschappen?

'Precies. En er komen nog steeds eigenschappen bij waarop we selecteren. Denk aan de sociale eigenschappen van het varken. Daarom hebben we het kernfokbedrijf Innova Canada opgezet. Daar fokken en testen we de moederlijn. Op die locatie is bewust gekozen voor vrijloopkraamhokken voor de zeugen. Ten eerste omdat dit een eis gaat worden, te beginnen in Noordwest-Europa. Ten tweede omdat de moedereigenschappen het beste te meten zijn in een vrijloopkraamhok. De moeders die in deze huisvesting de meeste eigen biggen grootbrengen, doen dat uiteindelijk ook in de conventionele kraamhokken.'

'Ook bij vleesvarkens is het van belang dat de dieren sociaal zijn. Varkens leven nu eenmaal in groepen en moeten in die groep de beste prestaties leveren. Een sociaal varken is daarnaast van belang om de krulstaart te kunnen behouden. Al is sociale aanleg maar een van de vele aspecten waarop goed moet worden gepresteerd.'

'Management, voeding en samen kunnen eten zijn bijvoorbeeld ook van belang. De voeding die de varkens krijgen, is vooral belangrijk om de hoge genetische aanleg waar te kunnen maken. Een goede samenwerking met verschillende voerfabrikanten is hierbij belangrijk.'

Wat ziet u als u vooruitkijkt naar de komende vijf tot tien jaar?

'De ontwikkelingen op het gebied van varkensfokkerij zijn erg hard gegaan. Dat is ook mogelijk, omdat we veel data hebben en krijgen vanuit de Delta-teststations en het kernfokbedrijf Innova. Die data kunnen we met behulp van kunstmatige intelligentie koppelen aan de informatie die we krijgen over heel specifieke genen. Ik verwacht verder dat de vooruitgang in vijf jaar net zo snel gaat als over de afgelopen tien jaar.'

'Het genetisch potentieel zal daarnaast de komende jaren ook flink toenemen. En dat zal eveneens in de praktijk zichtbaar gaan zijn. Ik verwacht dat zeugen zelf tegen die tijd gemiddeld 37 gezonde biggen grootbrengen. Vleesvarkens groeien over vijf tot tien jaar gemiddeld minimaal 1.100 gram, met een voederconversie die in de buurt van de 2,0 komt.'