Lekker verkoopt zichzelf

‘Wat je erin stopt, krijg je terug!’ is een gezegde dat op veel zaken van toepassing is. Maatschappelijk breed (bodemverontreiniging), tussen mensen onderling (zwangerschap) of bij dieren. Flamingo’s zijn natuurlijk niet roze omdat zij dat toevallig een leuke kleur vinden. Het komt door hun vreten. Die beesten snavelen nogal wat garnalen op een dag bij elkaar en daarbij scheppen ze dan ook veul plankton op en dat zorgt samen voor veel caroteen en dus rode veertjes. Nogal simpel dus.

Zo ontmoette ik ooit een bijzonder aardige boerin, die dat principe op haar varkens toepaste. Niet dat zij tijm, rozemarijn, salie en een flinke struik knoflook aan het vreten toevoegde, maar Lupine. Die plant kende ik eigenlijk alleen maar van de drie Kruisdagen in Brabant, want dan liep ik samen met dertig andere misdienaars achter de Harmonie in alle vroegte tussen de akkers door. Om een of andere duistere reden liep ik altijd achteruit met dat wierookvat naar de pastoor te zwaaien, terwijl mijn kompanen Lupine op het wegdek strooiden. Het zag er helemaal paars en geel van. En met wat winderig weer kreeg ik zeker een vrome kilo binnen. Per ochtend.

Ik ben er nooit op getest, maar vermoedelijk was ik de dagen daarna ook heel lekker. Iets vergelijkbaars zie je met kippen die veel mais te vreten krijgen. Ze worden geel en ze zijn verschrikkelijk lekker, zonder dat je het idee hebt dat je aan een maiskolf zit te kluiven. Met de varkentjes die Lupine krijgen, gaat het precies zo. Ze zijn bijzonder lekker, zonder naar bloemetjes te smaken. Hoe ik dat weet?

Ach, er was een keer wat te doen op de Grote Markt in Grunn en toen stond zij daar met lekkere hapjes, gemaakt van haar Lupine-varkentjes. Gottegot, wat waren die lekker! Ik dacht (Janneke Janssens heeft dat later uit mijn reportage geschrapt) dat dit te maken had met de goddelijke zegen die over de dieren was neergedaald. En was het de zegen niet, dan was het wel een goddelijke smaak. Ik weet niet meer hoe lang dit geleden is, maar ik denk Annechien het nog wel ooit zal onthullen in haar memoires. Maar de les die ik toen heb getrokken is: lekker verkoopt zichzelf!

Hein Tunnissen
Journalist in Musselkanaal