'Na tien jaar mijn laatste varkensblog'

Het koste mij steeds meer moeite om weer wat te schrijven. Liefst schrijf ik vanuit het bedrijf, de kraamafdeling, dekstal met stoere beren of mijn prinsessen zoals ik onze opfokgelten vaak noem. Hierover heb ik al zo vaak wat geschreven. Natuurlijk is er in de loop van de jaren veel gebeurd, een nieuwe biggenstal, eigen aanfok en kinderen die zijn gaan studeren. Ook buiten het bedrijf zijn er mooie varkensmomenten!

Deze maand bezocht ik de leuke varkenswinkel Oink! in het Brabantse Veghel. Ik wilde deze winkel al heel graag bezoeken omdat ik helemaal gek ben van varkensprullaria. Wie ooit bij ons in huis is geweest weet wel wat ik bedoel. En thuis heb ik dan ook eigenlijk een varkensstop. Maar ja, als je toevallig wat krijgt kun je daar ook helemaal niks aan doen. Soms verplaats ik de heleboel van plek en dan denken ze thuis dat ik allemaal nieuwe varkens heb aangeschaft. Maar dat is dan natuurlijk niet zo.

Maar wat een geweldig leuke winkel is Oink! Echt een ode aan het varken. Wat een super PR voor onze sector. Eigenlijk zou een Oink-winkelketen moeten ontstaan zodat in elke stad of grotere plaats zo'n trekpleister is. Het verhaal over de veelzijdigheid van het varken wordt in deze winkel prachtig uitgestald.

Ik had een mooi excuus om twee kerstpakketten voor onze varkenszorgmedewerkers samen te stellen. Natuurlijk met behulp van Marcel en Miriam kon ik allemaal leuke producten in hun winkel uitzoeken. Het werden twee prachtige pakketten met leuke, lekkere en vooral veel roze producten. En ook nog een leuk pakketje voor een bijzondere vriendin. Helemaal blij ging ik de winkel uit. Voor mijzelf had ik maar één klein varkentje gekocht. Wel zag ik een heel mooi varkensbeeldje van een kunstenaar en die heb ik op mijn verlanglijstje gezet.

Omdat ik toch in de 'buurt' was ging ik namelijk nog even op bezoek bij een varkensvriendin. Marian en ik volgen elkaar al jaren op sociale media en zij heeft een huisvarken. Nou ben ik als varkenshoudster heel erg benieuwd hoe je een varken in huis kan houden. Later blijkt dat ik op bezoek ga in het huis van het huisvarken Truffel. Tenminste zo ziet Truffel mijn bezoek. Ik kom in zijn huis. Maar hij vind het gelukkig prima. Hij ligt lekker op de bank met zijn snuit onder een kussen.

Als later de haard wordt ontstoken, staat hij meteen voor de haard om zich lekker op te warmen. Omdat het nog wel wat warmer mag worden begint hij de houtblokken uit de ton te duwen en naar de haardkachel te schuiven, alsof hij wil zeggen: er moet nog wat hout bij. Truffel is klein, ongeveer 40 kilo en is tien jaar oud.

Hij is super schoon en ruikt helemaal niet naar varken. Ik vind het bijzonder om te zien hoe hij zich door het huis beweegt met overal spullen en in deze tijd een kerstboom zonder deze om te gooien. Hij is natuurlijk netjes opgevoed, maar ik kijk mijn ogen uit! Marian en Wim hebben prachtige verhalen over Truffel. Ik kan mee-eten en het is alsof we elkaar al jaren kennen. Bijzonder dat je dat bij sommige mensen hebt.

Varkens zijn gewoon leuke bijzondere dieren. Of je hobbymatig een knorrig knuffelvarken hebt, een winkel met een bijzonder mooi varkensverhaal, bedrijfsmatig varkens houdt of werkt in de periferie van de varkenshouderij, je raakt er nooit over uitgepraat.

We zitten nu in barre tijden en de zorgen zijn groot, maar tussen de varkens kan ik die even vergeten. Een mooie koppel biggen, een super gemotiveerde beer, het drachtig scannen van de zeugen, tevreden gezonde biggen liggend op de vloerverwarming in de biggenstal. Daar kan ik echt enorm van genieten.

Natuurlijk hoop ik op betere prijzen voor 2022. Ook wens ik jullie blije trotse varkensmomenten, fijne feestdagen en een goed en gezond nieuwjaar toe.

Sabine Grobbink
Zeugenhoudster in Barger-Compascuum